Yanağımdaki Gam/ze...
Konuşmayı öğrendikten sonra sustum, anlam kazandı susuşlarım.
Kelimelerin peşinden giden bir bilme dilencisiydim, kırk yıl köleliğine mahkûm edecek bir ilme açıldı avuçlarım.
Üftadeyim susuz şehrin merkezinde.. Pür-hazan gönlüm, iftarsız oruçlarım...
'Anne' dediğimde geçen acılarım, öpüldüğünde iyileşen yaralarım yoktu benim.. Ter yağışlı çetin yokuşlarım…
Yumdum kelimelerimi, gölgesiz lehçelerle konuştum dünyayla.. Dünya beni suçlar, ben dünyayı suçlarım...
Yanağımdaki gamzeyi ancak yüzüm olgunlaştıktan sonra görebildim..
Güneşe, sadece batmaya yakınken çıplak gözle bakabildim..
Anlamak yetmedi, kavradıktan sonra öğrenebildim..
Kaynağına dökülebilen tek şeyin aşk olduğunu, ancak aşk'ı yaşadıktan sonra söyleyebildim..
Kalemin çalımı dilimi ezdiğinde, sustum ve sadece yazabildim..
Dönmese dilim, lal olsam da ne fark eder, düşüncelerimi kuşatsın selaset..
Çirkin olsam da bakılmasa yüzüme, bakışlarıma düşsün asalet..
Eli bastonlu âmayım, sallanıp dursam da, ruhumu sarsın metanet..
Zenginlerin dünyasında karın doyurma telaşım var… Bu mu adalet..?
Bir canım vardı benim sandığım, anladım ki o da emanet…
Kadim Dolunay
Ruhum Sana aşık, Sana hayrandır Efendim
Bir ben değiL, aLem sana hayrandır Efendim...
Bir ben değiL, aLem sana hayrandır Efendim...
Aşk !!! Ağır Yükler Bindirdi Omzuma...
Ne Taşımaya "GÜCÜM" Var, Nede Atmaya "CESARETİM"...
Çığlıklar, Arasnda Sağır Vede Dilsizim...
Ne Duyup Anlamaya İsteğim Var,
Nede Konuşup,anlatmaya mecalim
Aşk Diye Birşey Yaşıyorum. Ne "TEK" Taraflı Demeye Dilim Var,
...Ne De "KARŞILIKLI" Olduğuna İspatım...
Sessizce Bekliyorum Ama Ne Fazla Beklemeye "SABRIM" Var,
Ne De Boşver Diyecek "YÜREĞİM...
بسم الله الرحمن الرحيم
Olur ki hoşunuza gitmeyen bir şey,
sizin için hayırlıdır ve olur ki,
sevdiğiniz şey de sizin için bir şerdir.
Allah bilir de siz bilmezsiniz.
[Bakara-216]
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder