26 Şubat 2011 Cumartesi

Sessizce solumaktır sessizliğin sesini...



Bazen...

Bazen beklemektir sevmek ;
Ne kadar bekleyeceğini bilmeden...
Bazen fedakarlıktır sevmek ;
Sende olanı bile verebilmek...
Bazen yalnızlıktır sevmek ;
Issız yollarda tek başına yürüyebilmek...
Bazen affetmektir sevmek ;
Anne şefkati taşımak yüreğinde
Bazen ağlamaktır sevmek ;
Kimseye göstermeden gözyaşlarını...
Bazen özlemektir sevmek ;
Akreple yelkovana düşman olurcasına...
Bazen yorulmaktır sevmek ;
Kan ter içinde peşinden koşarcasına...
Ve korumaktır sevmek ;
Arkasında dimdik durabilmek...
Sevmek ateşe dokunmaktır
yanmaktır
Bir avuç kor taşımaktır avuçlarında
Bir tutam gül niyetine...
Donarken yanmak yanarken donmaktır sevmek
Sevmek gözyaşını buza buzu ateşe çevirmektir...
Ağrılı şiirler doğurmaktır ölü hecelerden her gece
Kulak vermektir kör kuyulardan yarin avazına...
Sessizce solumaktır sessizliğin sesini...Sevmek
biraz da dinlemektir Dinlemeyi bilmektir sevmek...

SEVMEK

SAÇAK ALTINA SIĞINAN
GÖÇMEN KUŞUN KAR TANECİKLERİ ARASINDA
UÇUŞAN BEYAZ TÜYÜNÜ GÖREBİLMEKTİR...

(alıntı)



بسم الله الرحمن الرحيم


Seccadem; sen sadık bir dostsun biliyorum, seni ve sende namaz kılmayı çok seviyorum.
Bana şahadetlik eder misin mahşerde? ...

Bazen öylece kalakaldığım, rabbimle baş başa secde anlarımda, günahlarım için af dilerken,

ne olur şahidim olur musun o zor günde...

(alıntı)


Mahcubum Ya RAB!..


Okunacak kısa bir sûrenin,
Varılacak secdelerin,
Birkaç kuruş bile olsa sadakanın,
Bir kap yemeğin,
Bir bardak suyun
Yüreğin en içten sızılarıyla yapılan bir satır duanın,
Hatta içten bir tebessümün karşılığı;
BELKİ DE BİR ÖMÜRDÜR...
BELKİ DE BİN ÖMÜRDÜR...



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder