YOLDAŞIN KUR’AN OLSUN...
Eşler için “hayat arkadaşı” deniyor. Çok doğru bir söz. Şu hayat yolunda eşler kadar birbirine yakın olan, her konuda arka çıkan başka kim var?
Acı günde beraber, tatlı günde beraber, ağlarken beraber, gülerken, sevinirken beraber… Birlikte düşünen, birlikte karar veren; her şeylerini paylaşan ve birçok şeyleri ortak olan; birbirinin elini bırakmayan en samimi iki dost…
Düşünüyorum da; Kur’an, eşlerden daha yakın insana. Asıl hayat arkadaşı o bence. Eşler bazen beraber olmuyor. Kadın, komşularıyla oturmuş; pasta, börek yiyip sohbet ederken; erkek, iş yerinde çalışıyor veya arkadaşlarıyla sohbet edip çay içiyor.
Kur’an, her yerde, her zaman yanımızda. O, hiç bırakmıyor elimizi. Her adım atışımızda; “şu yola git, şuraya gitme! Şunu yap, şunu yapma! Şu iyi, şu kötü; şu doğru, şu yanlış” diyerek bir ana şefkatiyle sürekli uyarıyor bizleri. İnancımızın, düşüncemizin ve davranışımızın en güzel olması için gayret gösteren en yakın dost!
Onunla düşünüyor, onunla bakıyor, onunla birlikte mücadele ediyor; onunla yürüyor, geziyor; onunla yatıyor, onunla kalkıyoruz.
Kim onun kadar bizi sahipleniyor? Dostlar bazen terk ediyor da, o hiç ayrılmıyor. Yanlış yapsak da ayrılmıyor. Her dem bir şeyler fısıldıyor kulağımıza. Hep iyi olmamızı istiyor. Doğru ve emin olan yolu tanıtıyor, iyilerle beraber, o yolda yürümemizi istiyor. İyi olmamızı ve iyilik görmemizi istiyor. Esenliğe ermemizi istiyor. Dünyada ve ahirette huzurlu olmamızı, yüzümüzün gülmesini istiyor.
Eşler bazen hata yapıyor, bilmeden yanıltabiliyor birbirini. Ama o, hiç yanıltmıyor.
Biz, bazen kendimize haksızlık ve kötülük yapıyoruz; zulmediyoruz. O, korumaya çalışıyor bizi. Bizi, bizden de koruyor. O, bize bizden daha yakın bir dost!
Karanlık dünyamızda her şeyi aydınlatan; gerçek çehresiyle bize tanıtan bir ışık (nur) o. Her şeyin en doğrusunu bilen, öteleri gören en güzel bir rehber, en güzel bir kılavuz.
Çünkü O, Allah’ın kelamı. Allah (c.c.), Kitabı ile bizi muhatap alıyor. Kitabı ile öğüt veriyor. Kur’an’a dost olan; Allah’a dost olur. Kur’an’a itaat, Allah’a itaattir!
Dünya ötesinde de bizi terk etmeyecek. Dünyada nasıl biz, ona dost olduysak; ahirette de o bizim dostluğumuzu unutmayacak; şefaatçimiz olacak inşallah.
Kur’an’ı hayat arkadaşı edinenlere ne gam! Ve ne yazık Kur’an’ın dostluğundan uzak kalanlara! Kur’an’a yoldaş olmayanın yoldaşı şeytan oluyor. Rabbimizin uyarısı çok önemli:
“Kim Rahmanın zikri (Kur’an’ı) görmezlikten gelirse, ona bir şeytanı musallat ederiz. Artık o, onun (yanından ayrılmaz. Ve devamlı kötülükleri telkin eden bir) arkadaşı olur.
O (şeyta)nlar, bunları yoldan çıkardıkları halde; bunlar, hâlâ doğru yolda olduklarını sanırlar.”[1]
Anamın bir duası vardı… İlacını aldığımda, bir işini yapıp bir isteğini yerine getirdiğimde; “Hızır yoldaşın olsun yavrum” derdi.
Hızır diye bir kimse var mı? Kimdir? Necidir? Hâlâ yaşıyor mu? İnsana yoldaş olur mu, bilmiyorum.
Eğer, Hızır iyi bir yoldaş ise, insana iyi bir dost, iyi bir arkadaş ise, insanı hep iyiye, güzele, doğruya yöneltiyor ve kötülüklerden sakındırıyorsa; iyi ve kötü gününde insanın yanından ayrılmıyor, dostça, el uzatıyorsa; o zaman Kur’an’dan daha güzel Hızır var mı?
Öyleyse, gelin birbirimize şu güzel duayı yapmayı ihmal etmeyelim; “Kur’an yoldaşın olsun” diyelim. Bir araya gelende, ayrılanda (selamdan sonra) hep bu duayı yapalım. Bahsedilince birinden, onun da gıyabında; “Kur’an yoldaşı olsun” diye dua eldim.
Kur’an, öyle güzel bir yol arkadaşı, öyle iyi bir rehber ki; onun yerini dolduracak başka kılavuz yoktur.[2]
Bilmediği konu yok.[3]
İyiyi kötüden, yanlışı doğrudan, güzeli çirkinden ondan daha güzel tanıyıp ayıran kim var![4]
Eksiği, kusuru, hatası yok.[5]
Sözün, en doğrusunu, en güzelini o söyler.[6]
Sözünde çelişki yok, şüphe yok, hata yok.[7]
Kendisine uyanı, doğru yola götürüyor, her sorununu çözüyor.[8]
Savaşta en güçlü yardımcı odur.[9]
Kur’an’ı dost edinmeyenin, isterse bütün dünya dostu olsun; onun dünyada da, ahirette de elinde kalacak tek kazanç pişmanlık olacaktır.
Yoldaşınız Kur’an olsun ki, pişman olmayasınız...
(alıntı)
Mahcubum Ya RAB!.. Aşk, mekânda mekânsızlığın, zamanda zamansızlığın en doğru şahididir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder